اثر رژیم های مختلف آبیاری و تراکم کاشت بر عملکرد دانه و برخی خصوصیات زراعی ذرت

به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری و تراکم کاشت (فواصل روی ردیف و بین ردیف) بر عملکرد برخی از خصوصیات زراعی ذرت رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در سال های 1377 و 1378 در مزرعه تحقیقاتی ارزوئیه وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان در قالب کرت های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. رژیم های آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 75، 100 و 125 میلی متر تبخیر تجمعی از طشتک تبخیر کلاس a، فاصله بین ردیف در دو سطح 60 و 75 سانتی متر به عنوان فاکتور فرعی و فاصله روی ردیف در سه سطح 15، 20 و 25 سانتی متر به عنوان فاکتور فرعی- فرعی در نظر گرفته شدند. براساس نتایج بدست آمده بین رژیم های مختلف آبیاری، فواصل بین ردیف و روی ردیف از لحاظ عملکرد دانه تفاوت معنی دار مشاهده شد. بین تیمارهای مربوط به رژیم های آبیاری بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به تیمارهای 75 و 125 میلی متر تبخیر تجمعی از سطح طشتک تبخیر بود. با افزایش تراکم کاشت(کاهش فاصله روی ردیف و بین ردیف) تعداد دانه در بلال، طول بلال و میزان پروتئین دانه کاهش ولی عملکرد دانه افزایش یافت به نحوی که بیشترین عملکرد دانه به ترتیب در تراکم های 1111000 بوته در هکتار (15×60 سانتی متر) و 88800 بوته در هکتار(15×75 سانتی متر) به دست آمد. همچنین با افزایش تنش رطوبتی و تراکم کاشت، راندمان مصرف آب (کیلوگرم دانه به مترمکعب آب مصرفی) افزایش یافت. اثر رژیم های مختلف آبیاری و تراکم کاشت(فواصل بین ردیف و روی ردیف) بر شاخص برداشت معنی دار نگردید و این شاخص حدود 52% به دست آمد. براساس نتایج حاصل از این تحقیق برای حصول بالاترین عملکرد دانه ذرت در منطقه ارزوئیه می توان زمان آبیاری را در سه ماهه اول فصل رشد ذرت بر اساس 100 میلی متر تبخیر تجمعی و در یک ماهه آخر فصل رشد بر اساس 125 میلی متر تبخیر تجمعی تنظیم نمود، هم چنین فواصل کاشت 15×60 و 15×75 سانتی متر برای این منطقه قابل توصیه است.